58, Tbilisi, Gruzija
ლოდინი თოვაში
მე ამ ქალაქში ჩავრჩი
და მეკავშირეც არ ჩანს.
ჩემს ბოლთის ცემას ჩანჩალს
ეძახის ვიღაც ჩარჩი.
როგორ ბუშტუკი საპნის,
გასკდა იმედი... ყინვა
ისევ მახსენებს, ვინ ვარ
და ვეკედლები აპნისს.
აეროპორტის გზაზე
ყველგანმავალნი ჰქრიან.
მე სანთლებს ვანთებ გვიან
და ვიხანგრძლივებ ასე
დღეს და გრძელდება თოვა,
თოვლი მოდის და მოდის,
თითქოს მიმართლებს ლოდინს,
რომ მეკავშირე მოვა.
რაულ ჩილაჩავა
10 pregleda
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!