58, Tbilisi, Γεωργία
ლოდინი თოვაში
მე ამ ქალაქში ჩავრჩი
და მეკავშირეც არ ჩანს.
ჩემს ბოლთის ცემას ჩანჩალს
ეძახის ვიღაც ჩარჩი.
როგორ ბუშტუკი საპნის,
გასკდა იმედი... ყინვა
ისევ მახსენებს, ვინ ვარ
და ვეკედლები აპნისს.
აეროპორტის გზაზე
ყველგანმავალნი ჰქრიან.
მე სანთლებს ვანთებ გვიან
და ვიხანგრძლივებ ასე
დღეს და გრძელდება თოვა,
თოვლი მოდის და მოდის,
თითქოს მიმართლებს ლოდინს,
რომ მეკავშირე მოვა.
რაულ ჩილაჩავა
10 views
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!