კიდევ ერთხელ უსაშველოდ გელი,
სინანულის უსიტყვობა მკლავს.
ქარბორიამ დაიკრიფა ხელი,
მხოლოდ ერთ წამს ვერ ვპატიობ თავს.
დანაკარგი ვის მოვკითხო ვის?
ჩემი ბედი ნარდის კოჭებს გავს,
მომავალიც კამათელზე ზის.
თუ შემთხვევით უსარგებლოდ დავსვი
მაშინ, როცა წყვილი იგებს ბევრს,
ცამდე სული უჩვეულოდ ადის,
აღარ ნანობს ღვთითბოძებულ ბედს...
კიდევ ერთხელ უსაშველოდ გელი..........