05.03.2010
32, Skopje, Makedonija
Монотоност,бес,тага копнеж...се е собрно во мене,а се плашам да го
исфрлам тоа...додека лежам и тивко се молам над твојата слика,ме
обвиваат повторно сивилото и тагата...солзите почнуваат да се нижат без
престан,при што секоја врела солза ја размачкува твојата рамка...
Се ближи твојот роденден,а и денот на жената...а в моето срце има
огромна празнина и тага... се присетувам на некои заеднички
моменти,моменти кои секогаш ке останат врежани во мене...ја прегрнувам
се посилно сликата...чувствувам,чувствувам дека ТИ си крај мене,дека те
допирам...те милувам по лицето.. Не,несакам да ти го уништам тој
ден...но,готово...јас се откажувам,се откажувам од овој свет,сакам да
бидам во оној каде што постоиш ТИ и каде можам да те допрам без тоа да
биде само илузија...
72 pregleda
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!