Leyliler, Mecnunlar bas alib gedir, O vaxtin Mecnunu, Leylisi yoxdu. Indi ki, Mecnunlar qas alib gedir, Mecnunun erkeyi, diwisi yoxdu ! Mecnunlar sevgini, qurur yataqda, Leyliler firlanir, gezir qucaqda. Xosbextlik axtarir, ozge ocagda , Ele bir ocag ki, kiwisi yoxdu ! Her tinde, bucaqda ayaq qaldirir, On iki yasinda qasin aldirir. Taze acilmamis gülü soldurur, Ele bil bawqa bir pewesi yoxdu ! Mecnun da kayfini tutur yataqda, Masinda, otaqda yada ki, bagda. Leyli de, rahatliq tapir qucaqda, Sonra da görür ki, perdesi yoxdu ! Insanlar deyisdi, zaman deyisdi, Bu boyda yer üzü, cahan deyisdi. Sevgiye beslenen, inam deyisdi, Inamsiz sevginin, faydasi yoxdu ! Ya oglan alladir, ya qiz alladir, Ya oglan firladir, ya qiz firladir. Buna da dözmeyen ürek qaynadir Bele bir sevginin, menasi yoxdu ! Baxirsan kim - kime, qiran - qirana, Dehsetdi az qalir, urek dayana. Düsmeyin pis yola, gelin imana, O yolda ALLAHIN rzasi yoxdu ! Sevgi ürekdedir, yataqda deyil, Bil bunu derk eden, sevendir elbet. Yataqda sevgini, yasamaq deyil, Ürekde yasaya gerek mehebbet !

Like! 2