Bizim roman elə mehriban

Sanki üfüqə dəyən gün batan

Mənə qarşı hisslərin solmasın

Sənsiz bir günüm mənim olmasın

Ol mənim həyat yoldaşım

Ürəyimdə ürəy naxışım

Nəhayət səyahət

Bu həyat böyük bir rəvayət

Mənim ilk sevgilim qəlb izim

Mən sənin kitabın

Sən isə romanım

Yanbayan olaq ürəyə ürəy

İkimiz eyni yuxular görəy

Gecə gündüz istərəm yatmıyam

Bütün gülləri sənə bağışlıyam

Ömrüm sənlə keçsə nağıl kimi

Sanki möcüzəli bir roman kimi

Bilki bu romanin hər sətrini

Əzbər deyəcəm səni sevdiyim kimi

Solda ay sağda ulduzlar

Sən və mən birdə duyğular

Milyonlarla güllər

Qabağında düzüldülər

Tam səni yarım mənim

Məna bildim səni tapdım

Mehriban roman oxunur kitabdan

Ağlımızda qalan bizim mehriban roman

Mehriban roman çəkdi uzun zaman

Bizi çaş baş salan bizim mehriban roman

Şəhərin o başınnan uçuram yanına

Çünki səbəb var aramızda

Səni ilk dəfə gördüyüm andan

Düz bir il keçdi o məqamnan

Bir əlimdə hədiyyə çox güman

O birisində kitab mehriban roman

Hələki çox var o primyeraya

Alınıb çoxdan iki bilet o kinoya

Qaçmıram uçuram bəlkə bu bir yuxu

Oyadın bir təhər edir bu duyğu

Gic təbəssüm tərk etmir sifətimi

Cibdə qutu qutuda üzük və sevgi

Arzum günəş nurunu həsr edir

Gecələr ürək sevirəm pıçıldayır

Qaç yoxsa vicdan parçalar

Tələs yanına əlinnən qaçar

Qaçıram yanına insanları ötərək

Uçuram küçə tinləri gəzərək

Nə olar gözlə məni yarım çatıram

İndi dəqiq bilirəmki gecikmərəm

Mənə görə qəzəblənmə yarım

Bilirəmki hərdən oluram zalım

Hər etdiyimə görə peşmanam

Sənin kitabında mehriban romanam

Like! 2