Μοναξιά ίσον θλίψη (;)

---

Χαίρομαι τους ανθρώπους που είναι μόνοι τους και δεν νιώθουν μοναξιά,τους ζηλεύω.Μερικοί επιδιώκουν την μοναξιά τους...ακόμα πιο απίθανο μου φαίνεται!
Πιο μικρή δεν με πείραζε να μένω μόνη,στην εφηβεία ιδιαίτερα δεν με πείραζε καθόλου,τότε ήθελα να μένω μόνη με τις σκέψεις μου.Τότε όμως οι σκέψεις μου ήταν ανώδυνες,είχαν την ελαφράδα της νιότης και την ανεμελιά της εποχής.Επίσης μεγαλώνοντας μαζί με την αδελφή μου σίγουρα η μοναξιά δεν ήταν κάτι που ένιωθα συχνά,εκ των πραγμάτων.Πηγαίναμε παντού μαζί,οπότε....
Νομίζω η πρώτη φορά που ένιωσα αυτό το συναίσθημα ήταν με το διαζύγιο των γονιών μου.Ανάμεικτα συναισθήματα και μαζί και μοναξιά.
Πάλι όταν αργότερα συζούσα με έναν γκόμενο ένιωσα μοναξιά κάποιο βράδυ αλλα μάλλον ήταν πιο πολύ το αίσθημα του αποχωρισμού απο την αδελφή μου,το οτι κοιμόμουν πια με έναν άλλο άνθρωπο στο ίδιο δωμάτιο εκτός απο την αδελφή μου...τότε ένιωσα θλίψη,κάτι μου έλειπε,είχα πια αποκοπεί απο το σπίτι μου και θυμάμαι πως ένιωσα πια "μεγάλη" με την κακή έννοια της λέξης.
Αργότερα τα πράγματα άλλαξαν πάλι και ήρθαν άνθρωποι στη ζωή μου που δεν μου άφηναν περιθώριο να νιώσω μόνη.Ειχα τη δουλειά μου,τους φίλους μου,το σπίτι μου...είχα στρώσει τη ζωή μου κατα μία έννοια.Μέχρι τον χωρισμό που άλλαξε πάλι τη ζωή μου και επανέφερε αυτό το συναίσθημα...σκατά.Μετά αρχίζεις να δημιουργείς θόρυβο γύρω σου για να μην την ακους τη ρημάδα,να νιώθεις γεμάτη....κάνεις κι άλλους φίλους,κάνεις πολλά πράγματα,βγαίνεις συνέχεια έξω,αλλάζεις τους ρυθμούς σου αλλα...όχι για πάντα.Θα την φας στη μάπα.Θα νιώσεις τόση μοναξιά που δεν φαντάζεσαι...και ή θα την "εκμεταλευτείς" αφήνοντάς την να κάνει τη δική της δουλειά που θα σε βοηθήσει να συνεχίσεις ή θα την διώξεις με ένα εκατομμύριο τρόπους και θα προσποιείσαι πως όλα είναι καλά!
Η μοναξιά σημαίνει θλίψη για μένα αλλα η θλίψη χρειάζεται κι αυτή.Ή μάλλον δεν το έθεσα σωστά,η μοναξιά δεν σημαίνει θλίψη,απλά την περιέχει τόσο έντονα στη δική μου περίπτωση που το νιώθω σαν ένα συναίσθημα.Και ναι,η θλίψη πρέπει να υπάρχει,η μελαγχολία πρέπει να υπάρχει,η χαμένη αυτοπεποίθηση πρέπει να υπάρχει,ο πάτος πρέπει να υπάρχει...έστω για μια φορά στη ζωή μας,ας υπάρξουν κι αυτά.
Και μετά τί;;;Ενδοσκόπηση;Ξεσκαρτάρισμα;"Τακτοποίηση";Κατάθλιψη;Αναγέννηση;Φυγή;Πόνος;Θυμός;Ή απλά ζωή;
Μέχρι την επόμενη φορά...


ΥΓ:Το καλύτερο σκιάχτρο κατά της μοναξιάς ,για μένα προσωπικά, είναι η μουσική....για εσάς;

Like! 5