21.10.2011
46, Tbilisi, Gruzija
წლები გავიდნენ, შენ კი ისევ ისეთად დარჩი
მიუკარება, ბრწყინვალე და სულ ოდნავ მკაცრი.
მერე რა, რომ ვერცხლისფერმა იმძლავრა თმაში,
შენს წინ კვლავ მუხლზე დავიჩოქებ მოხუცი ბავშვი..
ვერა, ვერ ცვლიან ჩვენისთანებს ნახევრად წლები..
მე ვუმზერ ეხლა მაგ შენს ღვთიურ ბაგეთა ღიმილს!
ვცოცხლობ და ვსუნთქავ იმ გარდასულ წელთა სიბრძნით,
რომლებსაც ისევ შერჩენიათ სითბო და ხიბლი.
შენი თვალები ლაჟვარდოვან ბურუსმა შთანთქა.
სულ ყველაფერი, რაც შერჩა ხსოვნას
წარსულს ეკუთვნის და მიმყვება სამარის კართან.
5 pregleda
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!