Szkoda ...
trudu którego nikt nie ceni
i wysiłku wątłych ramion człowieka
poświęcenia własnych pragnień ambicji
gdy usłyszysz po co jam na to nie czekał
szkoda
czasu straconego bezczynnie
rozwianego jak proch piaski pustynne
rozmytego jak ślady stóp na morskim brzegu
i napisane tam imię
szkoda
słów które ignoruje odbiorca
i wracają do nadawcy bez echa
bo on tylko sam siebie słucha
czuje się alfą i omegą
szkoda
serca bogatego uczuciem
niechcianym odtrącanym wyśmianym
romantycznym - nazwanym - lekceważąco
ale szkoda i - tego
- co smaku takiej miłości -
nie poznał
(net)
(autor obrazu: Angelica Privalihin
Bardzo Wszystkim dziękuję za miłe odwiedziny i komentarze..... życie to tor z przeszkodami....każdy inaczej odbiera... Pozdrowienia gorące....
Basiu Ty wiesz i ja wiem do kogo jest adresowany ten pouczający wierszyk 😆 pozdrowionka i buziolki 💋💋😚
Jak zwykle ciekawy wierszyk Basieńko 👄👄😚