Blogs
1- Yeni A (H1N1) virüsü nedir?
Bu virüs, daha önce insanlar arasında yayıldığı görülmeyen bir virüs olup önceki ya da şimdiki mevsimsel grip virüsleriyle bağlantısı bulunmuyor.
2- Nasıl yayılır?
Virüs hapşırma, öksürme sonucu havaya karışan minik damlacıklar, el ya da yüzey teması gibi nedenlerle kolaylıkla bulaşıyor. Hapşırırken ağzın mendille kapatılması, ellerin sık sık yıkanması gerekiyor.
3- Belirtiler nedir?
Ateş, öksürük, baş ağrısı, kas ve eklem ağrıları, boğaz ağrısı ve burun akıntısı, kimi zaman da kusma ve ishal.
4- Hastalanırsam ne yapmalıyım?
Evde kalın, işten, okuldan ve kalabalıktan uzak durun. Dinlenin ve…
Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş.
Pencerenin önüne konmuş, bütün cesaretini toplamış, röfleli tüylerini kabartmış, güzel durduğuna ikna olduktan sonra, küçük sevimli gagasıyla cama vurmuş.
Tık..... Tık......Tık....
Adam cama bakmış. Ama içeride kendi işleriyle uğraşıyormuş.
Meşgulmüş! Kimmiş onu işinden alıkoyan? Minik bir kırlangıç!
Heyecanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiin bir nefes almış şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış.
Hey adam! Ben seni seviyorum.
Nedenini niçinini sorma.
Uzun zamandır seni izliyorum.
Bugün cesaret buldum konuşmaya.
Lütfen pencereyi aç ve beni içeri al.
Birlikte yaşayalım.
Adam birden parlamış: Yok daha neler?
Durduk yerde sen de nerden çıktın şimdi?
Olmaz, alamam demiş. Gerekçesi…
Dönüşü olmayan nehir, Yalnızlık; yıkılmış bomboş bir şehir, Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir,Gözyaşın kal diyor, Yıllar ise git! Bu roman da biter belki birazdan, Ne aşklar yıkıldı gururdan, nazdan, Ağlıyor besteler yine hicâzdan, Şarkılar kal diyor, Yıllar ise git....
Nezaman sen gelsen aklıma, Acı bir tebessüm Gelip oturuyor dudaklarıma. Notası kırılmış melodilerin Buruk sesi geliyor kulaklarıma. Bir kuş düşüyor Daldaki yuvasından / çırpınarak Sıcak avuçlarıma. Nezaman seni düşünsem, Nezaman sen gelsen aklıma, Kaldıramayacağım bir ağırlık Çöküyor yapraklarıma. Umutlara taş basıyor yokluğun Kar düşüyor Henüz tomurcuk umutlarıma...
Ey GönüL Yasak Bir aşka MahKumsan Eqer Kim anLar derdinden...
DüşSen gönüL darına KimLere anLata biLirsin Bırıkmış sözLerinden...
GözLer bakar durur yarınLara Onu arar sorar durmadan BeLLisiz kahırLardan...
Acaba uzatan oLurmu biriLeri eLLerini düşTen UçurumLardan...
Hadı durma haykır baqır istedigin gibi...
KimLer koşar sana söyLe KimLer sevebiLir seni...
KimLer yaşata BiLir HayaLindeki O eşsiz SENI...
Okadar bakar durursun ama maLesef o görmez GözLeri...
Yine çekiLir köŞene sessizce aqLarsın....
VazqeçiLmezimsin dersin ama NafiLe....
iLk vazgeçtigi kişide Biz oLuyoruz..
Bu hayat söyLe Nereye...... .... ......... .............. ...........
CENK ERDI....
- İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın,
- Seni tüm zaaflarınla, hatalarınla kabul eden,
- Tüm korkularınla bilen,
- Hesapsızca ve sorgusuz,
- Şartsız ve koşulsuz,
- Bencilce olmayan,
- "Benim" den önce senin olan,
- Onaylamasa da kabul eden bir yumuşaklıkta,
- Kalbinin içi kadar bir uzaklıkta,
- Sonuçta değil süreçte iyi gelen,
- İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın.
- Düşüncesi bile gülümseten,
- Omuzlarındaki tüm yüklerinden seni azad eden,
- Keder değil yaşama sevinci veren,
- Tüm yaralarını kendi bile fark etmeden saran,
- İyileştiren, iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın.
- Beklentileriyle yormayan, fazla soru sormayan,
- Yanında sen gibi sen olduğun,
- Tüm yanlış bildiklerini unuttuğun,
- Hiçbir hesap yapmadığın, yapamadığın,
- İyi gelen, iyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın.
- Seni kalıplar içine sıkıştırmayan,
- Tüm kayıp taraflarını bakışlarıyla bulduran,
- En beceriksiz taraflarını,
- Sevimli bir çocuğun yaramazlığı gibi görüp, Seni sevmeye daha da sarılan,
- İyileştiren,…
BiLiyorum aşk ansızın kapıyı çaLan bir duygu
Ve asla anlatılmaz kaLpde bir sorqu
BiLiyorum elBet yürüyecegim o aşkın yolunu
Kimse Tutamayacak ozaman yaşayacaqım istesemde istemesemde o duyguyu
Umut desen uMut etmeyi öqrendim
Ama nedense kimseyi hiç sevemedim
Sevmeye çalıŞtım ama Beceremedim
Olsun Be Ben yinede sevmeyi öqreneceqim
BiLiyorum deLi rüzgar misaLi savruLacaqım
Belki sevecek ama sevilmeyecegim
BeLki her şeyimi kaybedeceqim
oLsun be ben yinede sevméyi öqreneceqim
KırıLsana KoLum Kanadım
Hiç kaLmasada Bir Yanım
öLüm oLsada Tek duraqım
Olsun Be yinede sevmeyi öqreneceqim
BiLsemKi Hırçın denizLerde BoquLacaqım
BiLsem ki aTeşLere qirip Cayır…
Mutluluk intihar etti... Duygular firari...Aşk isyan çıkardı... Nefretlerrrr pusuda!
Belki karmaşadır yaşamak
Hiç bir şey anlamamaktır
Senelerce
Yüzyıllarca uğraşmak boşunadır
Felsefe de bir adım öte gidememiştir
Binlerce onbinlerce yüzbinlerce adım öteye gittiğini sanırken
Hangisi gerçektir gerçekten
Bir yıkık evin avlusunda ağlamak mı
Bir havuzlu bir villada kahkaha ve kuş sütü eksik olan sofralar
Ve yüzmek pırıltılı denizlerde
Her şeyin bir görüntü olduğu mu doğru
Yıldızlar ay ve güneş
Ve dokunduğumuz varlıklar
O zaman bir akşam yemeği zamanında
Baba kızıyla yan yana oturup
Mutlu mutlu gülümserken
Bir baskın ve ölüm
Gülümseyemeyen çocuk mu hayal olan
Yoksa ölüm mü
Sokak ortasında kurulan ölüm barikatları mı
Parçalanan kafalardan fırlayan beyinler mi
…
