14.05.2013
42, Tirana, Albania
Historia
filloi kohë më parë, kur një burrë dënoi vajzën e tij 5 vjeçare për
humbjen e një sendi të vlefshëm, dhe të ardhurat në atë kohë ishin shumë
të pakta...
Një mëngjes vajza i solli të atit një dhuratë dhe i tha: Kjo është për ty babi...
Babai ishte shume i nevrikosur dhe i zënë ngushtë e hapi kutinë ... zemërimi i tij arriti kulmin kur pa se kutia ishte bosh, nuk kishte asgjë brenda.
Shikon në sy vajzën dhe i thotë në mënyrë të rreptë:
Nuk e di ti se kur bëhet një dhuratë , brenda në kuti duhet të vendoset diçka ?
Vajza duke e vështruar nga poshtë lart të atin, me lot në sy i thotë:
Babi... nuk është e zbrazët. E kam mbushur plot e përplot me puthje për ty.
I ati u ndje shumë keq.
Ai u gjunjëzua, përqafoi fort vajzën dhe i kërkoi të falur.
Pas asaj dite , për gjithë pjesën tjetër të jetës, ai gjithmonë e mbante kutinë në shtratin e tij dhe sa herë që ndihej i mërzitur, hapte kutinë dhe imagjinonte puthjet e vajzës që i përkëdhelnin fytyrën, dhe tërë dashurinë e saj që ajo kishte mbyllur aty...!
Një mëngjes vajza i solli të atit një dhuratë dhe i tha: Kjo është për ty babi...
Babai ishte shume i nevrikosur dhe i zënë ngushtë e hapi kutinë ... zemërimi i tij arriti kulmin kur pa se kutia ishte bosh, nuk kishte asgjë brenda.
Shikon në sy vajzën dhe i thotë në mënyrë të rreptë:
Nuk e di ti se kur bëhet një dhuratë , brenda në kuti duhet të vendoset diçka ?
Vajza duke e vështruar nga poshtë lart të atin, me lot në sy i thotë:
Babi... nuk është e zbrazët. E kam mbushur plot e përplot me puthje për ty.
I ati u ndje shumë keq.
Ai u gjunjëzua, përqafoi fort vajzën dhe i kërkoi të falur.
Pas asaj dite , për gjithë pjesën tjetër të jetës, ai gjithmonë e mbante kutinë në shtratin e tij dhe sa herë që ndihej i mërzitur, hapte kutinë dhe imagjinonte puthjet e vajzës që i përkëdhelnin fytyrën, dhe tërë dashurinë e saj që ajo kishte mbyllur aty...!
....Një
nënë e re ishte në pritje të lindjes së fëmijës së saj të dytë. Kur
mori vesh se priste një vajzë, i mësoi djalit që kishte, Andrea, që të
mbështeste kokën në barkun e saj dhe ti këndonte një nina-nana motërs që po lindte. Kënga: "Ti o yll, ylli i vogël" i pëlqente shumë Andreas dhe këtë këngë e këndoi shumë herë.
Ama, lindja ishte e parakohshme dhe e komplikuar. E porsalindura u vendos në inkubator nën terapi intensive.
Prindërit u pregatitën për më të keqen. Vajza kishte pak mundësi jete.
Ndërkohë,djali u lutej:
-"Dua ta shoh. Dua patjetër ta shoh!"
Pas një jave gjendja e vajzës së vogël u përkeqësua dhe më shumë. Nëna vendosi ta dërgonte Andrean në repartin e terapisë intensive.
Djali instiktivisht afroi kokën afër xhamit të inkubatorit, dhe filloi të këndonte: "Ti o yll o ylli i vogël..."
E porsalindura reagoi menjëherë. Filloi të merte frymë qetësisht, pa ndërprerje. Me lot në sy, nëna i tha: -Vazhdo Andrea, vazhdo. Djali vazhdoi, ndërkohë që vajza filloi të lëvizte dhe duart e vockla.
Prindërit qanin dhe qeshnin në të njëjtën kohê, ndërsa infermierja fiksonte skenën gojë hapur.
Pas ca ditësh, vogëlushja hyri në shtëpi në krahët e mamit të saj. Andrea manifestonte tërë zhurmë gëzimin e tij.
Mjekët në klinikë e përcaktuan rastin e saj me fjalë të vështira. Por nëna dhe babai e dinin se ishte thjesht një mrekulli. Mrekullia e vëllait për motrën e shumëpritur.
JETOJMË, vetëm atëherë kur jemi të sigurtë që kemi dikë që na pret!
Ama, lindja ishte e parakohshme dhe e komplikuar. E porsalindura u vendos në inkubator nën terapi intensive.
Prindërit u pregatitën për më të keqen. Vajza kishte pak mundësi jete.
Ndërkohë,djali u lutej:
-"Dua ta shoh. Dua patjetër ta shoh!"
Pas një jave gjendja e vajzës së vogël u përkeqësua dhe më shumë. Nëna vendosi ta dërgonte Andrean në repartin e terapisë intensive.
Djali instiktivisht afroi kokën afër xhamit të inkubatorit, dhe filloi të këndonte: "Ti o yll o ylli i vogël..."
E porsalindura reagoi menjëherë. Filloi të merte frymë qetësisht, pa ndërprerje. Me lot në sy, nëna i tha: -Vazhdo Andrea, vazhdo. Djali vazhdoi, ndërkohë që vajza filloi të lëvizte dhe duart e vockla.
Prindërit qanin dhe qeshnin në të njëjtën kohê, ndërsa infermierja fiksonte skenën gojë hapur.
Pas ca ditësh, vogëlushja hyri në shtëpi në krahët e mamit të saj. Andrea manifestonte tërë zhurmë gëzimin e tij.
Mjekët në klinikë e përcaktuan rastin e saj me fjalë të vështira. Por nëna dhe babai e dinin se ishte thjesht një mrekulli. Mrekullia e vëllait për motrën e shumëpritur.
JETOJMË, vetëm atëherë kur jemi të sigurtë që kemi dikë që na pret!
27 views
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!